Dajcie dzieciom spokój – mówi do nas Astrid Lindgren z każdej strony swojej najbardziej znanej powieści. I to właśnie sprawia, że książka ta nie uległa przedawnieniu. Przeciwnie. W czasach, kiedy staramy się zorganizować dzieciom każdą minutę życia, szwedzka opowieść sprzed kilku dekad wydaje się aktualna jak nigdy wcześniej.

Nie znam drugiej takiej książki. O zabawie w czystej formie, o byciu dzieckiem, o szczęśliwym dzieciństwie, o umiejętności tracenia czasu, o wolności. Jasne, że pisarka przemyciła tu masę ponadczasowych wartości, jak przyjaźń, więzy rodzinne, szacunek dla starszych ludzi, wrażliwość na losy zwierząt, zalety pracy fizycznej, kultywowanie tradycji i obrzędów. Ale przede wszystkim stworzyła uniwersalny przypominacz, że dzieciństwo powinno być dzieciństwem, niczym więcej.

Astrid Lindgren napisała „Dzieci z Bullerbyn” w 1947 roku. Dwa lata później ukazała się część druga „Więcej o dzieciach z Bullerbyn” a po trzech latach część trzecia „Wesoło jest w Bullerbyn”. Polskie wydanie objęło wszystkie tomy w jednym wydaniu pod wspólnym tytułem, przy czym szczęśliwie nikt nie pokusił się o tłumaczenie nazwy wioski, bo mielibyśmy lekturę znaną jako „Dzieci z Hałasowa”.

Bullerbyn nie zostało wymyślone, a jedynie opisane na podstawie pierwowzoru – osady Sevedstrop, w której wychowywała się pisarka. Tak jak w książce mieściły się tam jedynie trzy domy, czyli zagrody: Północna, Środkowa, Południowa. Treści i bohaterów nie ma co opisywać, bo książka jest od pokoleń lekturą obowiązkową w polskiej szkole, więc raczej nie ma siły, żeby ktokolwiek jej nie znał.

Dziś wybrałam tylko trzy propozycje książkowe, ale w końcu mówimy o jednym tytule. Więc jeśli nie macie jeszcze swojego egzemplarza, to podpowiadam co możecie sobie – przepraszam DZIECIOM, dzieciom oczywiście – kupić na wakacje.

CAŁY TEKST Z POLECANYMI WYDANIAMI KSIĄŻKI, CIEKAWOSTKAMI I LINKAMI ZNAJDZIECIE TU

A co mój syn myśli o Bullerbyn (jednej z dwóch pierwszych książek, które sam przeczytał – tak czytał dwie równolegle) znajdziecie TU