Nie wiem czy „kolorowanka” to dobre określenie na tę zabawkę. Raczej nie. Wprawdzie jest pewne nawiązanie, ale bardziej pasuje tu interaktywna książka o malarstwie. Cudowna. Na pewno będzie to jedno z wartościowych odkryć tego roku.

Wiek: 8+ (według wydawcy), można próbować od 6+ (ale o tym w tekście)
Cena: 49 zł
Dla kogo: dziewczynki, chłopcy
Ocena: Bardzo polecam, jeden z ciekawszych projektów plastycznych jakie znam

„Teczka inspiracji. Najsłynniejsze obrazy świata” została wydana w formacie A3. Składa się z teczki „rysunkowej” wiązanej na tasiemkę, w której można przechowywać późniejsze prace. Tekst opracowała Weronika Kowalkowska, a ilustracje Zuzanna Szelińska. Publikację wydała polska firma Zuzutoys.pl więc kolejny plus. Wszystkie teksty zostały podane po polsku i po angielsku.

W środku znajdziemy 20 kart na których z jednej strony jest reprodukcja obrazu z wszystkimi danymi: autor, rozmiar, technika, rok i krótkim opisem wraz z ciekawostkami i wskazówkami na co zwrócić uwagę. Na rewersie umieszczono uproszczony szkic obrazu do samodzielnego wypełnienia.

Z tyłu teczki znajdziemy zachętę do własnej twórczości i przygotowania wystawy. A w środku na 21 karcie autorki podały definicję kilku gatunków malarstwa (dowiemy się na przykład czym się różni portret od autoportretu, a czym od pejzażu) i zostawiły miejsce na autorski obraz.

Teczka jest u nas jakiś czas, ale Klara zrobiła dopiero trzy prace. Bawiła się przy tym świetnie i bardzo angażowała, jednak miała problem z koncentracją przy czytaniu opisów. Dla niej są za długie. I tu właśnie Zuzutoys miało rację typując wiek odbiorcy na 8+. Bo owszem – Klara z wielką przyjemnością korzysta z kart, ale wydaje mi się, że niewiele pamięta z tekstów. Choć oczywiście wynosi wiedzę podstawową, a konkretnie o tym, że jest takich 20 cudownych obrazów. Przy czym jej zdaniem niektóre są całkiem nieudane.

Dlatego choć Kla chętnie by strzeliła jakiegoś Picassa czy Moneta, ja teczkę odkładam konsekwentnie na wyższa półkę – nie żeby nie umiała jej stamtąd ściągnąć. Oprócz wieku mam ku temu jeszcze inny powody. Po pierwsza dopiero na urodziny Klara dostanie dobre farby, a nasze akryle Amsterdam właśnie się skończyły (miałyśmy je ponad trzy lata). A po drugie, dopiero na wiosnę przyniesiemy znowu z sutereny starą sztalugę cioci. Lubię jak Klara maluje przy sztaludze, skoro mamy taką możliwość. Nie no oczywiście, że nie zabraniam jej malować do tego czasu! Może robić co chce, ale i tak produkuje takie ilości prac plastycznych, że jak poczeka chwilę na „Teczkę inspiracji” to nic jej się nie stanie.

No i znowu zapisałam Was na śmierć, a chciałam tylko powiedzieć, że to świetna i rozwijająca kolorowanka dla dzieci 8+, która wcale nie polega na wiernym naśladowaniu wzoru. Kto chce może naśladować, kto chce może tworzyć. Najlepiej byłoby oczywiście używać farb, żeby pozostać w temacie malarstwa, ale Klarze zdarzyły się i kredki i flamastry i też było fajnie.

TROCHĘ OBOK TEMATU – O RYSOWANIU I KOPIOWANIU

Przy okazji kilka słów o książeczkach typu „jak krok po kroku narysować kotka”, Mają one wielu przeciwników, którzy twierdzą, że to ogranicza naturalny rozwój plastyczny dziecka. I że jeśli dziecko nauczy się rysować kotka w jeden określony sposób, a potem go utrwali w pierwszych pracach, to już zawsze będzie tak tego piekielnego kotka rysować.

Nie wiem czy byłabym aż tak restrykcyjna, ale faktem jest, że jak mnie Mama nauczyła rysować kota, dzban z winem na religię, czy domek, to do tej pory tak rysuję. Mało tego – dzban z winem okazał się tak uniwersalny, że pojawi się jako wazony, karafki, doniczki do kwiatów i wszystkie inne dzbanopodobne produkty. Może poszłam na łatwiznę? A może po prostu nie mam talentu i tyle?

Z drugiej strony w szkołach plastycznych nauczyciele często polecają kopiowanie prac mistrzów jako element nauki – podobna najłatwiej wtedy poznać daną technikę. To znaczy nie wiem czy teraz, ale na pewno zalecali kiedyś w mojej szkole, ale też w liceum plastycznym mojej siostry. A na ASP Ela miała chyba nawet specjalne zajęcia z kopiowania? Muszę zapytać.