Lottie jest niewielka. Ma 18 centymetrów wysokości. Jest dziewięciolatką. Ale przede wszystkim – ma pasję. Nasza jest wolontariuszką opiekującą się zwierzakami. Ale jej koleżanki to na przykład: wielbicielka latarni morskich, fanka archeologii, pasjonatka astronomii, dżokejka czy miłośniczka kałuż! Wszystkie mają niezbędne akcesoria i coś, co mnie „kupiło”: nogi zginane w kolanach w stary, dobry sposób – poprzez druciki W ŚRODKU nogi. Precz ze sztywnymi kończynami albo widocznymi stawami! 

WIEK: 4+
CENA: 79,90
DLA KOGO: przedszkolaki (ale tak 4+), młodsza podstawówka
OCENA: zdecydowanie polecam, fajna alternatywa dla małych lalek i laleczek z półki „popularne”

OPIEKUNKA ZWIERZĄT  czy raczej wolontariuszka w schronisku, to mój wybór dla naszej siedmiolatki. W opisie producenta spodobało mi się to, że lalki z tej serii mają swoje osobowości i zainteresowania, które zamieniają w pasje. Dobre wrażenie zrobiły na mnie również ubranka – jak najbardziej stosowne dla dziewczynek w tym wieku, oraz dopasowane do ich zainteresowań.

Twarze i proporcje też odebrałam jako przyjazne, mimo że lalki mają nieco większe niż prawdziwe dziewięciolatki głowy i oczy. Mimo to w ubrankach wyglądają na zbliżone do naturalnych – po rozebraniu Lottie jest nieco zbyt szczupła w stosunku do głowy. Wysokość lalki to 18 cm, czyli jest mniejsza niż lale typu Barbie. Zwróćcie uwagę na opakowanie. Jest bardzo ładne, delikatne z rączką i gustowną grafiką. Ma okienko z przodu, ale też z boków. Jego wymiary to 23x17x6 cm.

W pudełku znajdziecie ciemnowłosą lalkę w sukience, rajstopach w paski, kaloszach, ślicznym płaszczyku z podszewką (!). Lottie ma też okulary i czapkę-kotka godną opiekunki zwierzaków. Ubranka dają się łatwo zdjąć a kotek na sukience jest na rzep i można go przepiąć na płaszcz. I jeszcze jedno – na zdjęciach możecie zobaczyć, że płaszcz ma prawdziwe kieszenie. W jednej nasza Lottie nosi małą laleczkę, którą dostała od Klary.

Tym razem nie pozwoliłam mojej córce na samodzielny wybór lalki. Powód był prosty – ponieważ ja, dorosła, miałam problem z podjęciem decyzji „która”, uznałam, że Klarze nie tyle będzie trudno wybrać, co zaraz jak dostanie jedną lalę, będzie marzyła o kolejnej i kolejnej (prawo serii_łamanej_przez_zbieractwo, dość popularne wśród kilkulatków).

Jeśli nie wierzycie, że wybór jest trudny, to proszę bardzo: pod linkiem możecie znaleźć inne modele lalek Lottie (KLIK, KLIK). Są wśród nich: baletnica, wielbicielka latarni morskich, fanka archeologii, pasjonatka astronomii, dżokejka, badaczka motyli czy miłośniczka kałuż! Do tego ubranka na zmianę oraz dwa zwierzaki, pies i kot. Zaraz kilka słów o nich, ale najpierw przerwa na zdjęcia.

Ponieważ nasza Lottie to opiekunka zwierząt, zdecydowałam się na dodatkowy zestaw z pieskiem. Jest w nim figurka psa, torba, miska, kość, smycz, ubranie i psie łóżko. Tak samo wygląda komplet z kotkiem. Oczywiście zwierzaki, tak jak i ubranka na zamianę, można dokupić do każdego modelu lalki. U nas sprawdziło się to o tyle, że Klara bardzo rozbudowała swoje zabawy, ponieważ w odgrywanych historyjkach nie uczestniczyła już tylko sama dziewczynka, ale też jej piesek.

Wydaje mi się, że jeśli decydujemy się na Lottie i dodatek, to korzystniej podzielić to na dwie okazję. Najpierw kupić lalkę, a potem – jako kolejny, drobniejszy prezent – zwierzaka lub ciuchy. Czy kupić razem, ale rozdzielić i schować „na później”.

O kolanach z wewnętrznym mechanizmem zginającym pisałam w leadzie tekstu, ale muszę zrobić to jeszcze raz. Pierwsza Barbie mojej siostry miała tak zginane kończyny i było to jedyną jej właściwością, która mnie urzekła. Jeśli czytacie Zabawkatora pierwszy raz, to powtórzę – jako dziewczynka nigdy nie zainteresowałam się Barbie i nie marzyłam o własnej, może dlatego jako mama też okazałam się mocno barbieoporna. W przeciwieństwie do mojej córki, która mając lat 3,5-5 marzyła o każdej Barbie jaką widziała.

Wracając do Lottie – szkoda, że nie ma tak samo zginanych rąk. No trudno. Za to ma bardzo dobrej jakości (jak na lalki tego typu) włosy. To było pierwsze co zauważyłam. To naprawdę przyjemna w dotyku, mało „plastikowa”, całkiem gęsta czupryna. Wielki plus. Nie mam też żadnych zarzutów co do ubrań. Są dobrze wykonane, a do tego wyglądają tak, jak powinny wyglądać ubrania dla dziecka.

Oczywiście najważniejsze jest to, że laki pokazują dziewczynki z pasjami. Jednak gdyby nie drobiazgi dotyczące jakości, byłby to tylko buble z dorobioną ideologią. Tymczasem są to ciekawe, dobrej jakości lalki w akceptowalnych cenach.

Klara jest zachwycona swoją nową towarzyszką. Zastanawiałam się jak zareaguje na ubranka – wszystko jej się podoba, zwłaszcza rajstopy i kalosze. W weekend lalka z psem miała swój pierwszy „wyjazdowy” test, który zdała nader pomyślnie. To naprawdę ulga, kiedy zabawka i jeszcze cały zestaw dodatków mieszczą się w torebce. I to torebce dziecka. Kiedy wszędzie jeździła z nami Monika, miałam wrażenie, że mamy dodatkowego pasażera. Możecie się śmiać, ale 3 godzinny spacer z lalką WeGirls to naprawdę spory ciężar dla dziecka, który – chcąc czy nie – w pewnym momencie musi przejąć w swoje objęcia rodzic.

Dla kontrastu Lottie jest wygodną, małą zabawką, mającą wiele plusów dużej lali. Najważniejszy z nich to ten, że wydaje się bardziej realna, prawdziwa niż podobne zabawki tego typu. Nas do siebie przekonała na tyle, że teraz marzy mi się – tak mnie, przecież Klarze nawet nie pokazałam – mała Lottie archeolog.

 

A tu możecie zobaczyć naszą wolontariuszkę na filmie: