Gra dla dwulatków, drewniana, popularnej firmy, dobrej jakości, ładna i w całkiem niezłej cenie. Muszę polecić, choć to nowość, którą znalazłam w internetowym Merlinie i na razie widziałam ją tylko tam.

Wiek: 2+
Cena: 57 zł
Dla kogo: dziewczynki, chłopcy
Ocena: polecam

Obiecałam poszukać więcej propozycji dla maluchów i dostępnych w „normalnych sklepach”. Mam trzy propozycje plastikowe o których napiszę jutro, bo dziś chcę pokazać nowość, która bardzo mi się podoba – a jest właśnie dla najmłodszych.

Otóż Fisher Price postanowiło podążyć za rodzicielską skłonnością do drewna – która to nasila się od kilku lat – i stworzyło kolekcję zabawek drewnianych. W dodatku w dość przyjemnych cenach. Są sortery, równoważnie, wieże z klocków. Ja, jako rodzic uzależniony od gier, od razu zwróciłam uwagę na zabawkę dla 2-latków.

Gra składa się z sześciu kolorowych zwierzaków (każda figurka ma grubość 2,5 cm) i kostki, drewnianej oczywiście. Kostka na każdej ściance ma nadrukowaną główkę jednej postaci. Zasady są tak proste, że dwulatek nie powinien mieć z nimi żadnego problemu.

Gracze rzucają kostką na przemian. Po każdym rzucie biorą do ręki zwierzaka, którego wizerunek wypadnie i ustawiają na podłożu (jeśli to początek gry) lub na poprzednim zwierzaku. Tak aby powstała jak najwyższa wieża. Gra kończy się, kiedy ustawione zostaną wszystkie figurki.

Zwierzaki są dobrze wyważone i mimo skomplikowanych kształtów udaje się je ustawić w wieżę. Zalety gry to – oprócz zabawy – rozwój motoryki, koncentracji, precyzji, koordynacja ręka-oko ale też to, że dziecko dowiaduje się co to jest gra, że istnieją zasady, jak np. kolejność rzutów, itd.

W „Drewnianą wieżę” grałyśmy z Klarą, więc poszło nam bardzo szybko, a potem… Kla oczywiście zaprzęgła figurki do zabawy w cyrk.

Gra przypomina „Zwierzak na zwierzaku” Haby, tylko jest tańsza i dla młodszych dzieci (Haba kosztuje ok. 80 zł, ma więcej elementów i jest od 4 lat). Na rynku jest jeszcze sporo podobnych zabawek do układania wieży, lub do balansowania, ale ta jest chyba jedną z tańszych.

No i oczywiście podoba mi się wiek graczy – mam wielką słabość do gier dla maluchów od czasu, kiedy bezowocnie przeszukiwałam rynek tropiąc gry dla dwuletniej wówczas Klary.