Gdybym miała wybrać 10 najważniejszych książek dziecięcych, to – poza tym, że bym osiwiała – bez wahania podałabym „Mikołajka” legendarnego duetu Rene Goscinny i Jean-Jacques Sempe. Dlatego z przyjemnością pokażę dziś dwa ciekawe, mikołajkowe zeszyty dla 5 i 6 latków, a do tego bardzo ładny kalendarz dla 7-10 latków
Z elementarza Falskiego, dla dzieci wiejskich, uczyła się czytać moja Mama. Ja w szkole miałam ukochane „Litery” ale Falskiego w domu. Z wersji z ilustracjami Janusza Grabiańskiego nauczyłam czytać Klarę. Moim zdaniem nie ma na naszym rynku książki, z której łatwiej byłoby nauczyć się składania literek
TEMAT LUTEGO: POCZTA. Dziś trzy wspaniałe książki „Poczta”, „Zagadkowa koperta listonosza Artura” i nasz ukochany, angielski pop-up „Postman Fox”. Przy każdym tytule możecie zajrzeć do środka i sami zobaczyć czy wam się podoba – specjalnie zrobiłam sporo zdjęć
TEMAT STYCZNIA: LUDZKIE CIAŁO Książek o ciele jest tyle, że zabierałam się cały dzień za ten pierwszy przegląd. Długo zastanawiałam się jakim kluczem wybrać kilka tytułów. Potem robiłyśmy fotografie z Klarą i tajemniczym gościem
Jestem matką nierówną, raz leniwą, raz zaangażowaną. Sporadycznie zdarza mi się ciągnąć macierzyństwo na wysokim „C”, ale potem muszę się długo regenerować. Dlatego uwielbiam wszelkie ułatwienia, które załatwiają kwestie wychowawcze za mnie – tekst dla FOCH.PL
Denerwujesz się, że twój pięciolatek już za rok zamieni się w sześciolatka, złapie tornister i powędruje do pierwszej klasy? Spokojnie. Jest jeszcze dużo czasu, żeby mu to ułatwić. Możesz na przykład pouczyć go czytać – CZYTANIE MALUCHÓW CZĘŚĆ 3
Lato to najlepszy moment na tematykę przyrodniczą. Dzieci mają wakacje, podróżujemy, piknikujemy. Możemy obserwować a przy okazji czytać o tym co obok nas rośnie, lata, co nas właśnie pogryzło.
Zadanie wydawało się banalne: opisać najlepsze książki i komiksy dla dzieci wydane w mijającym roku. Urobiłam się jak koń. Nie przy pisaniu. Przy wyborze. W dodatku odbyłam kilka kłótni z kluczowymi testerami, osobistymi dziećmi.
Uwzględniłam też zdanie moich rodziców, czyli dziadków czytających Klarze.
Najchętniej wyeliminowałabym strach z życia moich dzieci. Ale rozsądna jestem, wiem, że to utopia, więc emocje z dreszczykiem dawkuję im w postaci książek. Mają radzić sobie ze strachem? Proszę bardzo, niech trenują w sprzyjającym środowisku, z kocem, ciepłą herbatą i rodzicem w zasięgu ręki. Żartuję. Ale nie do końca.
